Een bipolaire stoornis… Velen kennen deze stoornis nog onder zijn “oude” naam, een manische depressie (wat nogal heavy klinkt).
Het is eigenlijk een stemmingsstoornis waarin er twee vormen bestaan, manie en depressie. De stoornis toont veranderingen aan in het lichamelijk functioneren en de gedragspatronen.
Een manie is een toestand van intense euforie, dit wordt gekenmerkt door geluk, optimisme, babbelen (haha, jup!) en een overdaad aan energie.
In eigen woorden: een actief beestje 🙂
Het is een intense periode met eindeloze stroom van gepraat dat van het ene onderwerp op het andere springt, geldsmijterij, verminderde behoefte aan slaap, een verhoogde socialisatiedrang, en ga zo maar verder…
Aan de andere zijde staat de depressie al volop te springen…
Jammer genoeg komt deze ook eens piepen. In deze periode ervaart men droefheid, het verlies van interesse in normale activiteiten, somber zijn, huilbuien,… Allez bon, alles erop en eraan! Niet makkelijk en ook heel intens.
Niemand weet wanneer deze periodes zich zullen afwisselen of hoe lang ze duren, maar zeker is dat ze allebei terug komen en altijd aanwezig zullen zijn. Het houdt nooit op. Daarom schrijf ik vanaf nu mijn ervaringen als “partner van” neer. Hoe ga ik daarmee om? Wat kan ik nog bijleren? Hoe blijf ik in mijn rol als partner? Krijgt iemand de schuld? En vooral, hoe zorg ik ervoor dat onze relatie standhoudt?
Geef een reactie