Iedereen weet het ondertussen, we leven allemaal in een lockdown light. Eerst had ik hier wat schrik voor, shit ik kan niet meer voltijds gaan werken en hij ook niet.. wat nu? Gaan we meer ruzie maken, geraakt hij makkelijker in een depressieve periode omdat hij niet meer buiten kan komen en zijn hobby’s niet meer heeft? Maar ik moet zeggen dat het allemaal goed meevalt, de eerste week was lastig omdat we bijna 24/24 uur samen waren en dat was opnieuw wennen.

Ohja, efkes meegeven tussendoor:

Net voor het hele Corona gebeuren heeft Bram een paar botjes in zijn hand gebroken, een ongevalletje thuis (mijn schuld 😉 ). Ook dit was een hele domper, plots niet meer kunnen gaan werken, niet meer kunnen drummen (als hobby), pijn hebben, onzeker zijn over de toekomst,… dus dat maakt alles nog extra zwaarder!

Nu, ik ben echt super maar dan ook super mega trots op Bram. Hij doet het, echt waar, fantastisch! Hij maakt tijd vrij als ik thuis kom van werk, heeft al wat opgeruimd en zo, en heeft online contact met zijn maten! En ik weet dat het potverdikke niet makkelijk is voor hem. Echt chapeau!

Bram heeft dan ook zijn bezigheid gevonden.. gamen! Niet mijn favoriete tijdverdrijf, maareuh wie ben ik om te beslissen wat zijn bezigheid moet zijn!!

Gamen stopt bij Bram de gedachtentrein en dat is de bedoeling. Ik, als niet bipolair zijnde, kan gedachten stoppen en van mij af zetten. Bij Bram stopt dit dus nooit, maar dan ook echt NOOIT! Die gedachten (vaak negatieve) blijven maar door zijn hoofd spoken. En blijkbaar is gamen HET middel om dit te stoppen en zich te focussen op een spel en daarin volledig op te gaan. Dus oef, chance dat gamen bestaat 🙂