Weet je wat het soms zo moeilijk maakt? Niet de problemen met alcohol, niet de zweetbuien, niet het besef dat soms eens ontbreekt,… maar wel het niet weten hoe elke dag, elke week zal verlopen. Momenteel is alles zó onstabiel dat we niet weten wat de dag zal geven. En dat, lieve lezers, is onwaarschijnlijk lastig.

1 jaar

April 2020, de periode waar ik van start ging met deze blog. Niet wetende wat ik allemaal zou schrijven en of ik een jaar later nog bezig zou zijn. Wel, hier ben ik dus nog steeds. En ik moet zeggen, het doet enorm deugd om alles te noteren en lieve berichten van lezers te krijgen! Ook jullie geven mij steun, waarvoor dank!

Maar dus, we zijn een jaar later. Ik maakte even de balans op voor mezelf. Nooit gedacht dat 2020 zo’n jaar zou worden. Het was een jaar met ontelbare keren vallen en opstaan. Periodes met huilbuien, impulsieve beslissingen, dolle dagen, depressieve dagen, onzekerheden en kracht. Ontzettend veel kracht. Als toekomstige man en vrouw staan we nu sterker dan ooit. Misschien zeg ik dat volgend jaar weer anders hé, maar nu voelt het toch zo aan.

Wat ik nu aan het realiseren ben en ook al heb aangegeven, is dat Bram een enorm onstabiele periode doorgaat. Die periode duurt nu reeds een jaar. En dat is, sinds we samen zijn, de langste periode ooit. Als ik daar nu over nadenk, ben ik best wel trots op mezelf. Trots dat ik dit doorstaan heb zonder te denken aan stoppen. Want stoppen met Bram, daar doe ik niet aan mee. Nooit.

Moeilijk onstabiel

Wat het onstabiele leven zo moeilijk maakt, is dat je niet weet hoe het zal zijn die dag, die week, dezelfde avond,… en dat maakt het lastig en onvoorspelbaar. De stemmingswisselingen zijn er sowieso, maar ze zijn er nu wel heel frequent. Dat maakt het zo energieslorpend. Die onstabieliteit kunnen we wel even aan, maar het mag ook niet jaren aan een stuk duren. Er moet licht aan de tunnel komen en daar moeten we zelf voor zorgen. Perspectief moet er zijn.

Zoals het weer

Bipolariteit is soms vergelijkbaar met het weer. Eigenlijk het ideale moment om de vergelijking te maken. Want wat voor weertje is me dat deze week! Het weer is zo afwisselend en dat is dus ook het geval bij iemand met een bipolaire stoornis. Van de ene stemming naar de andere, zonder reden, zonder aanleiding. Eerst schijnt de zon, een paar minuten later kan plots alles grauw en grijs zijn, kan de zon er dan weer doorkomen om dan te eindigen met een plotse sneeuwbui. Dus zoals het weer kan ook Bram van het ene naar het andere gaan. Soms kan Bram, zoals het weer, 5 verschillende stemmingen hebben op een en dezelfde dag.

Het licht aan het einde van de tunnel zal een lang en lastig proces worden. En dat proces start volgende week met een afspraak bij de psychiater.